Baśnie Andersena są dla dzieci, co w wykonaniu duetu Podstawny Kowalkowska znaczy coś zupełnie innego niż myślisz
Na małej scenie materace. Na jednym Angelika Cegielska. Na niej sushi. Atmosfera gęstnieje i po chwili nie ma już odwrotu. Temat wymaga by się nie dygać, z podniesioną głową go podejmować, trochę wstyd się zawstydzić. Z drugiej strony Angelika ma na sobie tylko białą marynarkę i skórzane sznurowane buty z obcasem, który klasyfikuje je bliżej szczudeł niż obuwia. Ma też pejcz i kieruje go w moją stronę. Mówi „Ty”. Zdaje się, że to będzie bardziej niebezpieczne niż cudowne i pożyteczne. O seksie na pewno.
(więcej…)
7 października Greta i ostatni Wieloryb pojawiła się na terenie byłej kopalni Thorez w Wałbrzychu. To wznowienie jest pandemicznym kompromisem i pewnie nie należy za głęboko czytać tego połączenia. Jednak dla chętnych do abstrakcyjnego poszukiwania analogii dzielę się kilkoma refleksjami po tym zjawisku.
(więcej…)
Panna Leere zdaje się być nie w sosie. Na pozór oddalona, czyli automatycznie wyniosła. Wśród ładnych panów prawie niewdzięczna. Nie kokietuje, nie kusi, nie emituje biustu, nie przeszywa spojrzeniem. Gdzieś za panną Leere nabrzmiewa fabuła. Jest dość śmiesznie, zgrabnie, rytmicznie. Tylko to wszystko jakieś takie za, w tle. Mój wzrok Dowiedz się więcej…
Projekt Greta i ostatni Wieloryb doszedł do pierwszego podsumowania. 16.01.2020 w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu odbyło się spotkanie podczas którego nauczyciele, dyrektorzy, zespół aktorski, koordynator projektu dzielili się swoimi refleksjami po spotkaniu z morską detektywką. Późniejszy wernisaż fotografii Kuby Burzyńskiego miał być okazją do nostalgicznego spojrzenia na ponad dwadzieścia pięć podróży oraz własne doświadczenia aktorów.
(więcej…)
Katastrofa ekologiczna i ostatnia szansa ludzkości na przedłużenie swojego pobytu na Ziemi. Teraz. Wśród wielu głosów o potrzebie lub fanaberii segregowania odpadów, panicznego nasadzania roślin, monetyzowania zmian w środowisku są młodzi ludzie. Gdzieś w tych czasach i równocześnie w młodych leży powinność, odziedziczony obowiązek by działać. Greta i ostatni Wieloryb to opowieść o innych czasach…
(więcej…)
Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu gdzie wczoraj byłem na „Czego nie widać” od dawna podejmuje kroki by spotkać się z widzem. Nie tylko by sprzedać mu bilet i posadzić na fotelu na przeciwko sceny, ale by z nim porozmawiać, zaproponować ważny temat.
(więcej…)
Dzieci są ważnym kontekstem w rozmowach o ekologii i dbaniu o środowisko. W końcu to im je „zostawimy”. Dbanie o otoczenie jest pośrednio dbaniem o przyszłe pokolenia. To jednak nie wszystko. W dzieciach jest coś, co często nam umyka. Opowiem ci dziś dlaczego tak się dzieje i co przez to tracimy. Ekologia z dzieckiem, jako punktem odniesienia jest drogą od kultury do natury.
(więcej…)
Ekologia bez człowieka świetnie sobie poradzi. Ekosystem oczyści się z plastiku, spalin i smutków łysych małp naczelnych i pójdzie dalej
Ekologia z człowiekiem w centrum to więcej niż rachunek korzyści lub strach przed wyginięciem. Z ładu w wartościach wynika świadome zaangażowanie w ekologię
