Podczas trzeciego już spotkania z serii Kontrapunkt zastanawialiśmy się co z tą Planetą. Udało nam się zebrać refleksje i odczucia na tematy szersze niż segregowanie śmieci i strajkowanie przeciwko … no właśnie. Skupiliśmy się na diagnozie, zrozumieniu tego co się dzieje i dlaczego.
(więcej…)
Książka „Wierzenia Słowian i Indoariów Rekonstrukcja utraconych tradycji” rozpoczyna się zachętą do poszukiwania odpowiedzi na pytanie „skąd przybywam”
Katastrofa ekologiczna i ostatnia szansa ludzkości na przedłużenie swojego pobytu na Ziemi. Teraz. Wśród wielu głosów o potrzebie lub fanaberii segregowania odpadów, panicznego nasadzania roślin, monetyzowania zmian w środowisku są młodzi ludzie. Gdzieś w tych czasach i równocześnie w młodych leży powinność, odziedziczony obowiązek by działać. Greta i ostatni Wieloryb to opowieść o innych czasach…
(więcej…)
Scholastyka pojawiła się w średniowieczu. Jej definicja jest wieloznaczna. Można mówić o niej jako o metodzie prowadzenia dyskusji, przedmiocie dociekań oraz pojawia się kategoria scholastyka – uczonego zajmującego się, no właśnie…
(więcej…)
Przy okazji wakacji mierzę się z kilkoma sprawami, na które postanawiam nie mieć czasu w ciągu roku. Bardzo często spotykam się z ludźmi, którzy na perfekcjonizm zrzucają odpowiedzialność za to jak postępują. A częściej za to, że nie postępują. Sam często to mam. Gdyby nie perfekcjonizm pewnie byłbym już na 3 odcinku podcastu i po dwóch zmieniających życie telefonach. Tylko, czy to przez perfekcjonizm?
(więcej…)
Poszukiwania Dzikiego prowadziły przez oglądanie jego przestrzeni, spojrzenie na poznanie go jak na zadanie. W każdym umykają konkrety. Jak tę spersonifikowaną, urzeczywistnioną dzikość zobaczyć? Czy to jest sprawa teoretyczna, czy raczej konkretna. Jak spowodować objawienie Dzikiego? (więcej…)
Pisałem ostatnio o spektaklu „Dziki„. Stawiam tam taką tezę, że poznawanie własnej dzikości jest nam zadane z natury. Zdawało mi się, że ten zwrot jest oczywisty. Do momentu, kiedy Tomasz Jękot (kierownik literacki w Wałbrzyskim Teatrze Dramatycznym) postawił mnie przed zadaniem rozwinięcia tego wątku. Dzikiego poznać należy z natury, więc zacznę od natury. (więcej…)
Jest przerwa między lekcjami psychologii. Przeskakujemy z angielskiego na polski. Rozmowy są jeszcze bardziej prowokujące niż podczas lekcji. Odrobina otwartych pytań ma trochę utrzymać młodych ludzi w intelektualnej gotowości, a trochę pozwolić mi ich bliżej poznać. Ich poglądy, sposób patrzenia na świat, kwestie w debacie publicznej, kulturze wietrzą mi głowę. Bardzo je lubię. Zwykle to ja zadaję pytania i słucham. Zwykle… jest 21 września, czyli już 3 tydzień – zwykle. I nagle pada pytanie: „Ale o co panu chodzi” – rzuca uczennica. Trochę nie mam kontekstu, bo nie tłumaczyłem niczego, więc dopytuję: „Ale o co chodzi z czym?”. „W życiu, o co panu chodzi w życiu?” – wyjaśnia uczennica, lat 17. (więcej…)
Dziki to spektakl, który powstaje w wałbrzyskim Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w ramach Konkursu im. Jana Dormana organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Reżyseruje go Klaudia Hartung-Wójciak. Spektakl pojawi się w kilkudziesięciu szkołach w Wałbrzychu i okolicach. Jednym z problemów poruszanych w sztuce jest dzikość. Zrozumienie jej, zobaczenie jej w kontekście i pokazanie jej młodym ludziom to zadanie spektaklu, któremu ochoczo towarzyszę. (więcej…)
Czy grawitacja jest dobra? Albo wielki wybuch, albo mejoza? Czy świat, który nas otacza jest w ogóle moralny? Czy można go oceniać? Michał Heller w książce Moralność myślenia stawia tezę, że świat jest amoralny. To ludzie, swoimi czynami i myślami, które są moralne – dobre lub złe, wypełniają rzeczywistość dobrem lub złem. (więcej…)
